Geen aquagym voor mij vandaag i.v.m. mijn rugklachten. Het is zo jammer dat ik nu weer zoveel last heb, maar ik probeer er maar het beste van te maken. Ik vind het moeilijk om niet mee te doen met dansen, dat is mijn leukste activiteit. Maar ja, zoals velen zeggen: je hebt maar één rug.
Bij de 'Lennyclub' knutselden we een lampion waarmee we 's Avonds een optocht deden. 55 kinderen vandaag..!
Eric&Nienke, Eline, Marit&Vera
Ik at bij wederom een prachtgezin. Wat een slimme meiden en wat krijg ik een dubbel gevoel van deze gezinnen. Ik weet dat het goed voor mijn ontwikkeling is; ik leer heel veel en hoe het wél kan. Het ontroert me om te zien hoe positief gezinnen kunnen zijn en ik zie het steeds meer. Deze mama is huisarts, papa werkt voor een camera bedrijf. Mama en papa zijn al hun halve leven samen en de kinderen zijn goed zoals ze zijn. "Ik had een 6, tja het kan beter maar het is voldoende", zei Eline. Kippenvel kreeg ik. Als je, vooral door je ouders, goed wordt gevonden zoals je bent en geaccepteerd wordt, groei je eigenlijk vanzelf.
Iedereen heeft een keuze in het leven, ik ook. Je kunt ervoor kiezen om dingen te overdenken, toch? Je kunt ervoor kiezen om dingen los te laten, ja? Het lijkt zo makkelijk, bij dit gezin leek het simpel te gaan. Al weet ik dat ik niet over een paar uur kan oordelen. Het is een momentopname, maar het voelt zo echt al die 'normale' gezinnen om me heen. Met geborgenheid en liefde... Dankjewel lieve meisjes, papa en mama!
Dinsdag
Weer zo'n droom
Al die 'levensechte' dromen, ik droom veel over thuis en dit keer was het fijn en goed. Iedereen weer in harmonie, gewoon, normaal. Ik was blij toen ik wakker werd omdat ik dacht dat het echt was, tot ik écht goed wakker werd besefte wat de realiteit is.
Rugpijn
He bah, door die rugpijn kan ik weer minder. De Lennyclub ging prima: beetje uitleg geven, orde houden, complimentjes geven, liefde geven en ontvangen; dan kan ik nog goed met de pijn omgaan. Ik belde met de arts om advies te vragen en zoals ik al dacht heb ik mijn rug overbelast afgelopen zondag, moet ik nu rust nemen én weer aan de medicatie. Tja, dit is op zijn zachts gezegd teleurstellend. Ik hoop dat het me lukt om rustig aan te doen... Maar zoals ik eerder al schreef: Het is moeilijk om níet mee te dansen...
Woensdag
Collega
Na de Lennyclub ging ik voor het eerst op stap met mijn collega. Het ging, zoals jullie wellicht hebben gelezen, in het begin allemaal wat moeizaam tussen ons. Inmiddels komt er steeds meer los van beide kanten en gaat het beter, we leren elkaar kennen. Ik heb het idee dat dit zo'n band is die je pas aan het einde gaat waarderen, of steeds meer. Toen ik op school vriendinnen kreeg zeiden we ook altijd tegen elkaar: "In het begin vond ik jou zo'n bxtch!". We botsen maar hebben ook een aantal dingen gemeen; zo zijn we beide gevoelig en kritisch. Dat maakt ons toch goed in het werken met kinderen en zoals ik eerder schreef: hard werken en goed met de kinderen is voor mij het belangrijkst. Het was fijn om haar mooie dingen te laten zien en om op die manier aan de relatie te werken. Ik leer ook voor mezelf te kiezen en grenzen aan te geven. Fantastisch om te merken dat dit beter gaat dan ooit tevoren.
Afspraak met psycholoog vergeten
Wat jammer zeg en ik vind het ook wel eng. Het is al de tweede keer dat ik een afspraak op het laatste moment vergeet en doet me denken dat ik haar misschien niet meer nodig heb en dat ik het allemaal wel alleen kan. Ik weet dat dit een goed teken is, maar ik merk dat ik nog zo graag met haar wil kletsen. Ik was het stomweg vergeten, terwijl zij mij die ochtend nog mailde met d'r vraag of ik het goed vond om deze week over te slaan. Bij haar kan ik alles zeggen en ik mag alles vertellen, zij lijkt nooit moe te worden van mijn verhalen. Het is gewoon een topper. Volgende week vergeet ik je niet...! Ik heb nu wel weer die overheerlijke yob gehaald, en kaas...!
Patrick&Merel, Emma-Fee&Livia
Wederom werd ik uitgenodigd en aten we maïskolf, krieltjes en zalm. Livia is nog geen jaar oud en door al die gezinnen en positieve ervaringen om me heen veranderd mijn denkwijze: misschien ooit toch een gezin..?! Voorlopig nog even alleen met Diva genieten...! 's Avonds hadden we nog avondzwemmen wat een groot feest was. Ik danste zelfs met mijn collega..!
Tot slot
Wat kan ik me toch snel hechten aan mensen! Er vertrokken vandaag veel kinderen naar huis of naar een andere camping; veel afscheid genomen van verschillende mensen -waar ik ook ben blijven eten-. Ik maakte cadeautjes en kreeg knuffels van de kinderen en complimentjes van ouders, dit doet een mens altijd goed...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten