Hebben jullie inmiddels de laatste filmpjes voorbij zien komen van de LennyClub..?!:
Ik lees net mijn laatste post terug op deze blog en ik herinner me inderdaad dat ik, eenmaal thuis aangekomen, nog enige tijd liedjes van de minidisco op had staan en lekker mee danste. Ik herinner me 'Les Coudoulets', de prachtige omgeving (en de auto), geweldige mensen (waarvan ik één gezin af en toe nog spreek!), maar ook een zware, emotionele tijd. Ik had die tijd en afstand nodig. Inmiddels ben ik verhuisd en och, ik ben blij om te zeggen en te voelen dat het echt goed met me gaat!
Persoonlijk proces
Ik schreef over het blokkeren van 'negativiteit', daar sta gedeeltelijk achter. Liever gezegd: focussen op positiviteit. Het werkt en past mij me. Ik moet toegeven dat men (en dus ook ik) liever over pijn heen stapt. Blij zijn is fijner dan verdriet voelen, toch? Achteraf gezien had ik toen nog veel pijn en verdriet waar ik doorheen ging. Maar wat kan een mens groeien, en wat ben ik trots op mezelf.
Ik had de intentie om me nooit meer iets aan te trekken van wat een ander van me vind. Dat is een bijzondere gedachte, maar haalbaar..? Je nóóit meer iets aantrekken van wat een ander van je vindt? Ik weet het niet, misschien. Maar wat ik wel weet is dat het allerbelangrijkste is, is dat wat je van jezelf vind. Dat je van jezelf houdt zoals je bent, met compassie en mildheid. Hoe ouder ik word, hoe beter dit mij lukt. Eerst ik en mijn geluk, dán iemand anders.
Wat doe ik nu?
Ik schreef al dat ik inmiddels verhuisd ben, heerlijk weer in Rotjeknor. En fijn he, dat we weer kunnen stappen, dansen en fysiek contact mogen hebben?! Ik geniet met volle teugen...! Ik werk ook veel; vier dagen per week in de praktijk als gezinswerker, twee dagen school en een dag werken in de horeca. Ik ben mezelf enorm dankbaar dat ik alsnog de keuze heb gemaakt om door te studeren. Het is het leukste wat ik tot nu toe heb gedaan; ik leer veel over mezelf (alweer/nog steeds) en mag mijn (ervarings)kennis en kunde overbrengen aan collega's en gezinnen. Het is fijn om anderen in hun krachten te zetten en te laten groeien. Ik zit er nu al over na te denken om een master opleiding psychologie te doen. Maar, eerst deze afronden, ik zie dan wel verder.
Komende zomer
OH JA, DIE RUG VAN MIJ! Dat gaat op en af en ik heb er nog steeds last van. Het zal nog lang een zwakke plek blijven, maar ik kan dansen en springen en dat ga ik deze zomer dus ook weer lekker doen! Wat ga ik doen dan, en waar, wanneer?!
L'Aveyron, Zuid-Frankrijk
Ik heb besloten om drie weken te werken in Frankrijk, in plaats van acht. Afgelopen zomer vond ik leuk, maar ook lang. En ik had geluk met de auto van de camping die ik kon gebruiken. Deze zomer ga ik, als het goed is, naar camping les Genets Aveyron in Zuid-Frankrijk. Morgenochtend maak ik telefonisch (met beeld) kennis met de camping en ga ik na of het een match is. Ik ben benieuwd! Qua omgeving lijkt het nog mooier dan waar ik vorig jaar was. Ik heb al even gespiekt, ik zie kastelen, bruggen, rotsen en bergen, zwemwater, zon; natuur. Mijn hart raakt er vol van.
Mijn kroelkontje Diva is nog steeds mijn kroelkontje en kan drie weken bij de moeder van mijn beste vriendin terecht. Want, Ayden zelf heeft nu ook een kroelkontje (Soms lijkt het wel alsof iedereen een hondje neemt als ze Diva hebben gehad, haha) en ze gaan niet altijd even goed samen. Drie weken is ook beter te 'herstellen' dan acht, denk ik.
Nou mensen, geniet van je vakantie. Ik luid hem in op 20 Juni, maar ik twijfel nog om door te gaan met huisbezoeken e.d. op stage. Oh, en ik werk gewoon in de horeca om wat bij te verdienen. Dus, half vakantie dan. Maar genieten doe ik sowieso...! Voor nu: werken, school afronden en Franse taal in mijn oren pompen.
Stay Tuned for more! Ik open een nieuwe blogpagina voor komende zomer. Zie links onderaan de blog.
Liefs,
Steef
en heb je mijn andere pagina's al bezocht?;
gedichten (steefsgedichten.blogspot.com) (wordt vervolgd)
