woensdag 1 september 2021

Werkvakantie Ardeche 'Les Coudoulets' tweede helft week 8

Laatste blog van deze werkvakantie! Wat is het snel gegaan, ik ben pas (of alweer) 3 dagen thuis en ben alweer gewent geraakt. Het is gek hoe snel dát kan gaan...!

Vrijdag 
Ik was weer vroeg wakker vandaag, ik vond het de laatste dagen spannend omdat het einde in zicht was. Ik keek 3 films en heb mailcontact gehad met school. Woensdag krijg ik meer informatie omtrent het doorstroomtraject jeugdzorgprofiel, ik ben benieuwd. 

Activiteiten
Tijdens de laatste Lennyclub knutselden de kinderen een bordje met hun lievelingseten. Ik gaf de ze een sticker van Lenny en deelde nog wat boekjes en tattoos uit. Spannend, echt wel gek ook om weer naar huis te gaan. Tijdens de lunch aten we gezamenlijk met het personeel van de camping en deed de eigenaar een aardig woordje. Ik heb voornamelijk een band opgebouwd met personeel van de keuken,  dus daar zat ik ook mee. En guess waar ik lag na de lunch...

PRCest
Vandaag geen splashdance voor mij want ik moest een test doen voor de terugreis in Ruoms. En wie had het verwacht: positief?! Ik reed terug naar de camping en vertelde het niet... Ik childe nog even in de zon en savonds was er de állerlaatste activiteit: levend cluedo. Ik kreeg een heerlijke salade van de chef en ging op tijd naar bed voor mijn laatste jour de congé...

Haha, doorlezen lieve lezer: grapje!
De test was NEGATIEF. De campingbaas kon er ook hartelijk om lachen.

Zaterdag 
Brrrr nachtmerrie...! Over geesten en zo, yuk. Afijn, ik stond tóch vroeg op omdat ik nog veel wilde doen vandaag (al wist ik zelf nog niet goed wat). Maar ohhh dan zet je je wekker én ga je vroeg naar bed, is de auto pas verhuurd tot 12 uur 🥲. Ach, ik dronk mijn koffie aan het terras en wachtte tot hij beschikbaar was. 

Niet alles is koek en ei, auto waar ben je?!
Wat een dag, wat een dag.... Ja echt, je leest het goed: Ik was de auto kwijt. Hoe dan?! Zou je denken.. 
Allereerst reed ik naar 'des Monts de Ardeche' om daar te wandelen. Het was  prachtig! 

Daarna besloot ik een grot te bezoeken (nu ik toch een pas sanitaire heb haal ik alles uit mijn laatste dag). Ik was in grotte chauvet 2, kreeg een rondleiding waarbij werd verteld over de dieren en de mensen uit die tijd. Leerzaam en leuk..! Ik kocht 2 boekenleggers en besloot om nog even een drankje te doen in het centrum van Valon-Pont-d'arc. Allemaal heel toffe dingen, maar nu komt 't...

Ik parkeer de auto in een smal steegje in de tegengestelde richting. Het was mega druk en er was nergens plek dus ik dacht, dat komt wel goed. Ik kijk nog een paar keer achterom zodat ik onthoud waar de auto staat en pak een terrasje. Heerlijk, nu nog even naar de super u en dan terug naar de camping, dacht ik... Ik liep terug, zoeken en zoeken... ik weet zeker dat ik hier vandaan kwam! Toch? Of was het toch.... Oh Steef waarom sla je het dan niet op?! Oke kalm, we gaan gewoon zoeken, komt goed. Een uur later bel ik de camping om te vragen of er gps op zit, aangezien het een leenauto is. Maar nee, en nu is de camping ook ongerust -om de auto natuurlijk-. Anderhalf uur later raak ik in paniek en begin ik te huilen. Ik was voor mijn gevoel al overal geweest en raakte het overzicht in mijn hoofd nog meer kwijt (nu ik erover schrijf moet ik wel lachen). Ik zag een auto met een Nederlands kenteken en vroeg hulp. Man en vrouw namen me mee en we reden een rondje door de stad, maar helaas niks.. we stapten uit en een uur lang liepen we door Valon-Pont-d'arc te zoeken naar die oh zo mooie rode auto. Hij zal toch niet weggesleept zijn?, dacht ik nog. Maar nee, dan had ik nóg het straatje herkend waar ik hem had neergezet. Rond 1900 uur stapten we de auto in en reden weg van de plek waar ik hen ontmoet had. We slaan linksaf en ik kon het bijna niet geloven maar ohh... daar staat hij...! Na 2.5 uur zoeken... We reden met zijn drieën naar de camping en ik bood Aad&Gina een drankje aan. Lieve mensen: nogmaals BEDANKT..! Voor het helpen zoeken én de steun..!

Dat was mijn 'vrije dag'... Ach, voor de rest was het top hoor. En weet je, alles lijkt daar zo erg op elkaar, elk straatje en de naam van de straat was ik gewoonweg vergeten. Mega blij dat ik hem terugvond (en dat het op mijn laatste vrije dag gebeurde..!)

Zondag
Inpakken en wegwezen vandaag, of nou ja morgen dan. Ik deed niet veel, behalve mijn eigen kamer schoonmaken. Wel grappig dat mijn collega nog even vroeg of ik de rest ook mee wilde nemen. Ik ben naar de baas gestapt en gezegd dat het haar beurt is, genoeg gevraagd om dingen samen op te ruimen en schoon te maken maar hey, dan niet joh. Ik ben gekke Henkie niet though..! 

Ik deed de was, zei gedag tegen de collega's, de kinderen en hun ouders en ja uhhh uiteraard nog even zwemmen. Ik kreeg als bedankje een tas en fles rosé van de camping. 


Maandag
Oehhh vandaag was het dan zover: Ik ging naar huis. Ik vond het echt heel gek en ook ergens moeilijk, heb hier 2 maanden gewerkt en gewoond en ben zó tot rust gekomen. Daar heb ik de eigenaren dan ook hartelijk voor bedankt. Ik mocht niet klagen met de accomodatie en de vrijheid was ook eeg aangenaam. En uiteraard: het weer.  

Ik vertrok om 07.15 naar de bus en kwam om 0850 aan op Montélimar. Daar kocht ik koffie en pakte de trein naar Lyons, waar ik overstapte op de trein naar Brussel. Bijna alles zat mee en wat een vergelijking met de reis van vorig jaar. Ik voelde me toen zó slecht, wat ben ik blij met deze mooie ervaring. Ik schrijf 'bijna alles', want ik miste de thalys naar Rotterdam vanwege vertraging. Ik baalde enorm maar goed, niks aan te doen. Was tevreden met deze goede reis, keek een serie op netflix en de tijd ging op zich wel snel. In Brussel kocht ik een nieuw kaartje naar Rotterdam en kwam om 18.45 uur aan.

Daar stonden ze: Mijn bestie en mijn Diva. Diva reageerde een beetje apart, afstandelijk zelfs en dat had ik niet verwacht. Misschien toch een beetje ontdaan dat ik zo lang weg ben geweest. Ay en ik dronken een wijntje en luisterden muziek. Ay, bedankt voor alles ♡.
Lieve lezer, ik hoop dat je het leuk vond om mijn verhalen mee te beleven. Ik schrijf volgende week nog een keer om terug te kijken op dit avontuur en dan houd ik er weer mee op...! 

Liefs,

Stéphanie ♡. 

Geen opmerkingen: